Kościuszko  Tadeusz  Andrzej  Bonawentura
(1746 - 1817)
Pochodził ze średniej szlachty, po ukończeniu szkoły średniej kształcił się w Szkole Rycerskiej, następnie jako stypendysta królewski wyjechał do Paryża. W 1774 roku w stopniu kapitana artylerii powrócił do kraju. W 1775 roku wyjechał do Ameryki, by wziąć udział w walce o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Jako inżynier wojskowy fortyfikował Filadelfię i obozy amerykańskiej armii północnej. W 1775 roku mianowany został przez Kongres pułkownikiem. W walkach szczególnie odznaczył się przy oblężeniu Saratogi(1777), w 1783 roku mianowany został generałem brygady.

W 1784 roku wrócił do Polski do swojego majątku w Siechnowiczach. W 1789 roku powołany został do wojska polskiego w stopniu generała-majora. W czasie wojny polsko-rosyjskiej walcząc w armii konnej odznaczył się w bitwach pod Zieleńcami i Dubienką. Po przystąpieniu króla Polski Stanisława Augusta do Targowicy podał się do dymisji i wyjechał do Lipska. W 1793 roku, z ramienia emigracji polskiej, udał się do Paryża, aby uzyskać pomoc dla Polski od francuskiego rządu rewolucyjnego. Jego misja nie powiodła się. Przewidziany na przyszłego wodza powstania w Polsce, brał udział w pracach sprzysiężenia powstańczego. Powrócił do Polski w marcu 1794 roku. Po ogłoszeniu insurekcji w Krakowie (24.III.1794) Kościuszko objął władzę dyktatorską jako Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej. Rozbicie wojsk rosyjskich pod Racławicami (4 IV 1794) umożliwiło spokojniejsze organizowanie armii polskiej i pozyskanie chłopów. Dla zjednoczenia mieszkańców wsi ogłosił dwa uniwersały (pod Winiarami 2 V i Połańcem 5 V 1797) znoszące poddaństwo osobiste i ograniczające pańszczyznę. Po przegranej bitwie pod Maciejowicami (10 X 1794) z wojskami rosyjskimi Kościuszko został uwięziony w twierdzy w Petersburgu. Zwolniony przez cara w 1796 roku. W 1798 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych. W lipcu 1798 roku przybył do Paryża, gdzie współdziałał przy tworzeniu Legionów Polskich. Sprzeciwiał się jednak wiązaniu sprawy polskiej z Napoleonem, któremu nie ufał. Zmarł w Szwajcarii (w Solurze), gdzie spędził ostatnie lata swego życia. Pochowany na Wawelu.

HYMN SZKOLNY



Kto nie słyszał o Kościuszce,
co gdy wokół obce tłuszcze
nasz deptały próg,
on na równi z szlachtą pany,
zbroił rolny lud kochany,
niech go pozna wróg!


Kto nie słyszał o Głowackim,
tym chłopie dzielnym chwackim,
co brał krwawy łup,
i  przez wielkie, swoje męstwo,
wprost nadludzkie niósł zwycięstwo
do Kościuszki stóp.